លោក Jonathan Haidt អ្នកចិត្តសាស្ត្រពីសាកលវិទ្យាល័យ NYU និយាយថា បច្ចុប្បន្នយុវវ័យជាច្រើនកំពុងប្រឈមជំងឺថប់បារម្ភ និងជំងឺបាក់ទឹកចិត្ត មួយផ្នែកដោយសារតែ កុមារភាពរបស់ពួកគេពាក់ព័ន្ធនឹងបច្ចេកវិទ្យាច្រើនពេក ដូចជាការលេងទូរស័ព្ទ។
ផ្នែកតាមការចុះផ្សាយមួយរបស់ Journal of the Human Development and Capabilities ចំពោះកុមារដែលមានអាយុក្រោម ១៣ឆ្នាំអាចមានផលប៉ះពាល់ខ្លាំងនៅពេលពួកគេធំឡើងដូចជា ពិបាកគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ ឱ្យតម្លៃខ្លួនឯងទាប មានអត្តចរិតកោងកាច និងព្យាយាមផ្ដាច់ខ្លួនចេញពីសង្គម។ លោក Haidt ណែនាំឪពុកម្តាយ ៣ ចំណុចដើម្បីការពារកូនពីហានិភ័យនៃការលេងទូរស័ព្ទ៖
១. មិនគួរឱ្យកូនមានទូរស័ព្ទ ឬថេប្លេតក្នុងបន្ទប់គេង៖ គាត់ពន្យល់ថា នៅពេលកុមារមានដូចជា ទូរស័ព្ទ កុំព្យូទ័រ ឬ ថេប្លេត ជារបស់ផ្ទាល់ខ្លួនពួកគេអាចប្រើវាដាច់យប់ដូចជាលេងហ្គេម ឬមើលមាតិកាផ្សេងៗដែលមិនមែនជារឿងល្អ ធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ផ្លូវចិត្ត និងធ្វើត្រាប់សកម្មភាពដែលមិនល្អសម្រាប់ខ្លួនឯងនិងសង្គម។
២. មុនកូនចូលវិទ្យាល័យកុំឱ្យគេមានទូរស័ព្ទជារបស់ផ្ទាល់ខ្លួន៖ ការហាមឃាត់នេះ មិនមានន័យថាអ្នកជាមនុស្សចិត្តអាក្រក់ទេ តែអ្នកកំពុងជួយពួកគេ។ ការសិក្សាមួយបានរកឃើញថា កុមារដែលមិនមានលេងទូរស័ព្ទគឺមានសុខភាពផ្លូវចិត្តល្អជាងកុមារដែលលេង។ ទោះជាយ៉ាងណា យើងក៏មិនអាចបដិសេធបានថា ពួកគេមិនអាចរស់នៅដោយគ្មានបច្ចេកវិទ្យាទាំងស្រុងបានដែរ។ ដូច្នេះ ក្នុងនាមឪពុកម្តាយអ្នកអាចប្រើវិធីដែលមានតុល្យភាព កំណត់ទីកន្លែងឱ្យពួកគេប្រើដូចជា នៅបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ ឬកន្លែងណាមួយដែលមិនផុតពីក្រសែភ្នែកអ្នក ហើយមិនត្រូវឱ្យពួកគេមានឧបករណ៍ទាំងនេះជារបស់ផ្ទាល់ខ្លួនទេ។
៣. កំណត់ពេលវេលា និងកន្លែងប្រើឱ្យកូន៖ លោក Haidt ផ្តល់អនុសាសន៍ឱ្យមានប្រអប់សម្រាប់ទូរស័ព្ទ ឬថេប្លេត។ កូនរបស់អ្នកអាចយកវាចេញប្រើបាន នៅពេលដែលត្រូវការ (ដូចជាសិក្សា ឬស្វែងរកព័ត៌មាន) ហើយបន្ទាប់ពីប្រើរួចពួកគេត្រូវតែយកវាទៅទុកនៅកន្លែងដើមវិញ។ ការធ្វើបែបនេះមិនមានបំណងឱ្យកូនរបស់អ្នករស់នៅដោយផ្ដាច់ខ្លួនពីបច្ចេកវិទ្យាពេកទេ ប៉ុន្តែដើម្បីឱ្យពួកគេ ប្រើវាដោយមានសុវត្ថិភាព។
យ៉ាងណាក៏ដោយ យើងត្រូវតែទទួលស្គាល់ថាបច្ចុប្បន្នបច្ចេកវិទ្យាគឺពិតជាសំខាន់ វាផ្ដល់ឱ្យមនុស្សទាំងរឿងវិជ្ជមាន និងអវិជ្ជមាន អាស្រ័យទៅលើអ្នកប្រើប្រាស់វា។ ដូច្នេះប្រសិនបើយើងអាចគ្រប់គ្រង់ការប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ទាំងនេះរបស់កូនបាន នោះកូនរបស់អ្នកនឹងធំឡើងដោយមានសុខភាពល្អ និងអនាគតដែលភ្លឺស្វាងជាងមុន៕
អត្ថបទដោយ៖ សារួ