ការចិញ្ចឹកូនឱ្យធំជារឿងងាយស្រួលទេ ប៉ុន្តែការចិញ្ចឹមកូនឱ្យមានសមត្ថភាពឱ្យមានអនាគតល្អ គឺត្រូវការឪពុកម្តាយចំណាយពេលបណ្តុះចិត្តគំនិតពីតូច។ បើគ្មានក្បួនចិញ្ចឹមកូនទេ កូនធំឡើងច្បាស់ជាអសមត្ថភាពមិនខានទេ។ នៅខាងក្រោមនេះជាក្បួនចិញ្ចឹមកូនឱ្យធំឡើងមានអនាគត៖
១. ចិញ្ចឹមកូនមើលលើទេពកោសល្យ កុំឱ្យកូនរស់នៅតាមយថាកម្ម។ តាមលោកគ្រូ សំ ចៃ នាយកប្រតិបត្តិជាសហស្ថាបនិកសាលាអន្តរជាតិប្រាយស្តារភ្នំពេញបានចែករំលែកថា ការអប់រំកូនមានសមត្ថភាពគឺធ្វើទៅតាមចំណង់ចំណូលចិត្ត និងក្តីស្រលាញ់ពីកំណើតរបស់កូន ភាពល្អរបស់កូនដែលមាននៅក្នុងខ្លួនស្រាប់។ ដើម្បីកូនៗសម្រេចបាននូវសក្តានុពលពេញលេញរឺក្លាយជាទំពាំងដ៏ល្អនោះ មាតាបិតាគប្បីស្វែងយល់ពីកូន ផ្តល់ឱកាស ព្រមទាំងលើកទឹកចិត្តកូនៗ។ ពេលយើងយល់ថាកូនចូលចិត្តអ្វី ពូកែខាងអ្វីនោះយើងផ្តល់ឱកាសឱ្យគាត់រៀនបន្ថែម និងបញ្ចេញសមត្ថភាពពេញលេញរបស់គេរួចលើកទឹកចិត្តឱ្យគេកាន់តែមានកម្លាំងចិត្តសម្រេចបានគោលដៅរបស់គេទៀត។
២. អនុញ្ញាតឱ្យពួកគេធ្វើការងារខ្លះ៖ ឪពុកម្តាយមិនតិចទេដែលទំនងជាទម្រើសកូន និងផ្តល់នូវរង្វង់នៃសេចក្តីសុខហួសហេតុ ដែលអាចនាំឱ្យកូនមានទម្លាប់ទម្រើស ដូច្នេះក៏អនុញ្ញាតឱ្យពួកគេធ្វើការងារនិងស្គាល់អំពីតម្លៃនៃការងារនោះនៅពេលពួកគេធំឡើងនិងធ្វើឱ្យពួកតស៊ូនិងឱ្យតម្លៃលើការងារដែលពួកគេកំពុងធ្វើរហូតក្លាយជាបុគ្គលឆ្នើម។ ម្យ៉ាងវិញទៀតពួកគេអាចនិងចេះបែងចែកការងារបានយ៉ាងមានប្រសិទ្ធិភាព។ ព្រោះភាពឆ្លាតវៃរបស់កូនៗ ក៏ចេញពីអ្នកឪពុកម្តាយបង្រៀនឱ្យធ្វើការងារ និងផ្តល់ជំនួយណែនាំជាគំនិត ឬបង្រៀនជាគំរូបន្ថែម។
៣. កុំបំភ័យកូន ត្រូវប្រាប់ថាត្រង់ ទើបកូនមានភាពក្លាហ៊ាន ចេញកសាងអនាគត។ កុំយកផ្នត់គំនិតចាស់ហួសសម័យមកបំពាក់ឱ្យក្មេងជំនាន់ក្រោយមានអារម្មណ៍ភ័យខ្លាច។ ប្រជាជនខ្មែរមួយភាគធំ ការចិញ្ចឹមកូនមិនទាន់បានល្អប៉ុន្មានទេ មានដូចជា ស្រែកដាក់កូន បំភ័យកូន សម្លុតកូន និងនិយាយកុហកជាដើម។ សម្រាប់លោកយាយ Esther Wojcicki បានប្រាប់ថា “ខ្ញុំចិញ្ចឹមកូនបានជោគជ័យបែបនេះ ព្រោះតែខ្ញុំបង្រៀនកូនៗ ឱ្យយល់ពីការបរាជ័យក្នុងវិថីជីវិត។” គាត់តែងណែនាំកូនៗ មានចិត្តក្លាហានធ្វើរឿងឱ្យច្រើន ទោះបីបរាជ័យ កុំឱ្យកូនគិតថា វាជារឿងអាក្រក់ តែជារឿងល្អទៅវិញ។
ដូច្នេះ! គំនិតទាំង ៣ខាងលើនេះ ធ្វើឱ្យកូនមានរបស់អ្នកមានចិត្តគំនិតរឹងមាំក្នុងពេលមានប្រឈមជាមួយបញ្ហា ហើយមានដំណោះស្រាយបញ្ហាលឿន។ នៅក្នុងជីវិតកូនរបស់អ្នក សម្បូរបញ្ហាណាស់ បើគ្មានគំនិតពីតូចទេ ធំឡើងច្បាស់ជាបាក់អនាគតមិនខានឡើយ។ បណ្តុះចិត្តគំនិតកូនពីតូច កូនធំឡើងចេះពឹងលើខ្លួនឯងដើម្បីរស់នៅ រស់ឱ្យមានតម្លៃផងដែរ៕ អត្ថបទដោយ៖ ទ្រ សុភាព
