នរណាក៏ដូចជាគ្នាដែរនៅពេលក្លាយជាឪពុកម្ដាយគេ តែងមានបំណងមួយថាត្រូវធ្វើជាឪពុកម្ដាយដែលល្អឥតខ្ចោះសម្រាប់កូន តែជីវិតពិតគ្មានមនុស្សណាម្នាក់ដែលល្អឥតខ្ចោះទេ ការបង្កើតកំហុសតិចតួចគឺជារឿងធម្មតាសម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នា។ ហើយចំពោះអ្នកឪពុកម្ដាយក៏កុំបន្ទោសខ្លួនឯង បើខ្លូនបានសាងកំហុសតិចតួចតែកំហុសរបស់អ្នកអាចជាមេរៀនដ៏ល្អសម្រាប់កូនក្នុងការធ្វើឱ្យពួកគេរីកច្រើន និងមានផ្លូវចិត្តរឹងមាំ។
អ្នកចិត្តសាស្រ្តផ្នែកអភិវឌ្ឍន៍ Aliza Pressman បាននិយាយនៅក្នុងកម្មវិធី “The Mel Robbins Podcast” ថា កំហុសតិចតួចរបស់ឪពុកម្ដាយជាមេរៀនដ៏សំខាន់សម្រាប់កូន ព្រោះពេលកូនឃើញឪពុកម្ដាយធ្វើខុស ពួកគេរៀនថា ការខកខាន ឬភាពមិនល្អឥតខ្ចោះ មិនមែនជាអ្វីដែលគួរភ័យខ្លាច។ វាជាផ្នែកធម្មតានៃជីវិត ដែលអាចរៀន និងកែលម្អបាន។
អ្នកចិត្តសាស្រ្ត Aliza Pressman បញ្ជាក់ថា ឪពុកម្តាយគ្រប់រូបក៏ជាមនុស្សដូចគ្នា។ ពេលកូនកើតមក យើងក៏ទើបនឹងកើតជាឪពុកម្តាយដែរ។ ដូច្នេះវាធម្មតាណាស់ដែលយើងអាចធ្វើខុស និងរៀនពីបទពិសោធន៍ជាបន្តបន្ទាប់។ អ្នកមិនគួរគេចវេសពីកំហុស តែត្រូវប្រឈមមុខនិងប្រើវាជាឱកាសសម្រាប់រៀនសូត្រ។ Pressman បានណែនាំរបៀបមួយដែលនាងហៅថា “ការជួសជុល” នោះគឺការទទួលស្គាល់កំហុស និងសុំទោសដោយផ្ទាល់ទៅកូន។ ពេលឪពុកម្តាយសុំទោសដោយស្មោះត្រង់ វាធ្វើឱ្យកូនយល់ថា មនុស្សគ្រប់រូបអាចធ្វើខុសបាន តែក៏អាចកែបានដូចគ្នា ការបង្ហាញឱ្យពួកគេឃើញដំណើរការនេះ ដូចជាជួយបង្រៀនឱ្យពួកគេមានផ្លូវចិត្តរឹងមាំ និងមានទំនួលខុសត្រូវ។
អ្នកចិត្តសាស្រ្តកុមារ Tovah Klein ក៏មានគំនិតដូចគ្នានេះដែរ។ នាងបានប្រាប់ CNBC ថា ឪពុកម្តាយគួរតែស្មោះត្រង់នៅពេលសុំទោសកូន។ ការប្រើពាក្យសាមញ្ញដូចជា “ខ្ញុំសុំទោសដែលខ្ញុំស្រែក ឬកំហកដាក់អ្នក” ឬក៏ “ខ្ញុំមិនគួរធ្វើដូច្នោះទេ” អាចមានអត្ថន័យធំធេងសម្រាប់កូន។ ពួកគេនឹងមើលឃើញថា អារម្មណ៍អាក្រក់ ឬការបង្ហាញអារម្មណ៍ខុស គឺអាចស្ដារវិញបាន ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ និងការយល់ចិត្ត។
Theo Wolf អ្នកអប់រំ និងគ្រូបង្វឹកពី Spike Lab បានសរសេរថា កូនរៀនពីគំរូនៃអាកប្បកិរិយារបស់ឪពុកម្តាយ។ ពួកគេមើលឃើញពីការដោះស្រាយបញ្ហា ការគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ និងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ។ Wolf បាននិយាយថា “ប្រសិនបើអ្នកចង់ឱ្យកូនធំឡើងមានទំនួលខុសត្រូវ មានគោលបំណង ឧស្សាហ៍ព្យាយាម ហើយរីករាយក្នុងជីវិត អ្នកត្រូវបញ្ចូលលក្ខណៈទាំងនោះទៅក្នុងខ្លួនរបស់អ្នកជាមុនសិន"៕
អត្ថបទដោយ៖ សារួ