ឈឺកាយមិនដូចជាឈឺចិត្តនោះទេ។ ពេលអ្នកមានជំងឺផ្លូវចិត្ត ការរស់នៅ និងធ្វើការរបស់អ្នកគឺពិបាកណាស់។ តាមលោក Erlanger A. Turner ជាចិត្តវិទូនៅសាកលវិទ្យាល័យ Houston-Downtown មានប្រសាសន៍ថា "យោងទៅតាមការសិក្សាថ្មីៗ មានជនជាតិអាមេរិកប្រហែល ១នាក់ក្នុងចំណោម ៥នាក់បានបំពេញតាមការវិនិច្ឆ័យសម្រាប់ជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តដ៏ធំ។ គួរឱ្យស្តាយណាស់! មនុស្សជាច្រើនមិនស្វែងរកជំនួយព្យាបាលទេ ព្រោះតែគេខ្លាចការមាក់ងាយ ឬខ្វះព័ត៌មានបន្ថែម”។ តើអារម្មណ៍ ១ណាទាញមនុស្សយើងឱ្យកើតបញ្ហាបាក់ទឹកចិត្ត?
បើអ្នករស់នៅ ធ្វើការ និងរកស៊ីក៏ដោយ បើចេះតែបណ្តោយតាមអារម្មណ៍រហូតនោះ អារម្មណ៍របស់អ្នកនឹងឆាប់ចុះខ្សោយលឿន។ “ពេលអ្នករស់នៅតាមអារម្មណ៍សោកសៅដូចជា ខូចចិត្តពីស្នេហា ចូលចិត្តអង្គុយគិតរឿងអវិជ្ជមាន ងាយតូចចិត្តនឹងខ្លួនឯង និងឆាប់យំជាដើម សម្រាប់រឿងទាំងអស់នេះ វាទាញចិត្តរបស់អ្នកឱ្យធ្លាក់ចូលរណ្តៅបញ្ហាបាក់ទឹកចិត្តដោយឥតដឹងខ្លួនទេ ហៅថា សញ្ញាប្តូរអារម្មណ៍សោកសៅឱ្យទៅជាបញ្ហាបាក់ទឹកចិត្ត”។ នេះជាការលើកឡើងពីវេជ្ជបណ្ឌិត Dara Gasior នាយកផ្នែកវាយតម្លៃសុខភាពផ្លូវចិត្ត។
លោក Gasior បានបន្ថែមថា សញ្ញាដ៏ធំខ្ញុំស្វែងរកឃើញថា អារម្មណ៍ក្រៀមក្រំរស់ក្នុងអារម្មណ៍សោកសៅហ្នឹង វាមានឥទ្ធិពលលើកម្រិតមុខងារក្នុងការប្រើជីវិតខ្លាំង។ ពេលអ្នកមានអារម្មណ៍ក្រៀមក្រំដំបូង អ្នកអាចបំពេញកិច្ចការប្រចាំថ្ងៃបានធម្មតា បើអ្នកឈានដល់កើតបញ្ហាទឹកចិត្ត អ្នកមិនងាយធ្វើការនោះទេ”។ អ្នកឃើញទេ! អ្នកមានបញ្ហាធ្លាក់ទឹកចិត្តជាធម្មតាមានអារម្មណ៍ចុះខ្សោយរយៈពេលជាច្រើនថ្ងៃ បើអ្នកមានជំងឺផ្លូវចិត្តគឺពិបាកព្យាបាលណាស់។
ដូច្នេះ ពេលអ្នកមានអារម្មណ៍សោកសៅ កុំបណ្តោយវាឱ្យមានឥទ្ធិពលលើជីវិតរបស់អ្នក អ្នកត្រូវតែព្យាយាមទាញអារម្មណ៍មួយនេឱ្យរឹងមាំឡើងវិញ។ ដូចជាអ្នកខូចចិត្តរឿងស្នេហា ហើយមានអារម្មណ៍សោកសៅពីអតីតកាល អ្នកគួរគិតថា នេះជារឿងអតីតកាលដែលយើងមិនអាចផ្លាស់ប្តូរវាបានទេ មានតែការព្យាយាមធ្វើដំណើរទៅមុខទេ ទើបចិត្តរបស់អ្នកនឹងរឹងមាំ។ ដើម្បីទាញចិត្តរបស់អ្នកឱ្យរឹងមាំពីដំបូងៗ អ្នកត្រូវតែហាត់ប្រាណ អានសៀវភៅ ខំធ្វើការ និងចំណាយពេលជាមួយគ្រួសារឬមិត្តភក្តិ ពេលនោះអ្នកនឹងមានអារម្មណ៍ ជីវិតរបស់ខ្លួនមានតម្លៃណាស់ ហើយអ្នកលែងមានអារម្មណ៍រស់ក្នុងភាពសោកសៅទៀតហើយ៕ អត្ថបទដោយ៖ ទ្រ សុភាព