ក្រលៀនឬតម្រងនោម មានមុខងារជួយកម្ចាត់កាកសំណល់ រក្សាលំនឹងអាស៊ីត ជាតិទឹកក្នុងរាងកាយដកជាតិទឹកដែលលើសចេញ និងបង្កើតអ័រម៉ូនជំនួយទៅសរីរាង្គដទៃៗទៀត ជួយបង្កើតកោសិកាឈាមក្រហម ជួយឱ្យឆ្អឹងរឹងមាំ និងធ្វើការដើម្បីរក្សាបរិមាណសារធាតុរ៉ែក្នុងឈាមផងដែរ។ កាលណាបណ្ដោយខ្លួនឱ្យមានជំងឺតម្រងនោម ទុកកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ អ្នកនឹងប្រឈាមមុខនឹងការលាងឈាមជាប្រចាំ ឬត្រូវប្តូរតម្រងនោម ដើម្បីសង្រ្គោះជីវិត។

ហេតុនេះកុំមើលរំលងឱ្យសោះ ពីការថែរក្សាសុខភាពតម្រងនោម បើដឹងខ្លួនថាមានជំងឺតម្រងនោមតិចតួច មានបញ្ហាមិនប្រក្រតីគួរឆាប់ថែរក្សាឡើងវិញនឹងទទួលការព្យាបាលពីគ្រូពេទ្យជំនាញ។ ជាមួយគ្នានេះ ដើម្បីយល់ដឹងពីសុខភាពតម្រងនោមរបស់អ្នក ផ្អែកតាមការចែករំលែករបស់លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ហង្ស ដារ៉ា បានពន្យល់ឱ្យដឹងពី៥ដំណាក់កាលដែលបង្ហាញថាកំពុងតែវិវត្តទៅជាជំងឺតម្រងនោមរ៉ាំរ៉ៃ៖

ដំណាក់កាលទី១៖ វាស់កម្រិតជាតិទឹកដែលតម្រងនោមអាចច្រោះបាន។ វាស់ GFR កម្រិតដែលគ្រូពេទ្យត្រូវយកឈាមទៅតេស្តដើម្បីមើលពីមុខងារតម្រងនោមថាអាចច្រោះទឹកបានប៉ុន្មានក្នុង១នាទី។ ប្រសិនបើក្នុង១នាទី GFRបង្ហាញថាច្រោះទឹកបានបាន៩០មីលីត្រ នោះវាស្ថិតក្នុងដំណាក់កាលជំងឺតម្រងនោមរ៉ាំរ៉ៃដំណាក់កាលទី១។ ជាធម្មតាតម្រងនោមអាចច្រោះទឹកនោមបាន ១០០មីលីត្រជាងក្នុង១នាទី នៅពេលដែលវាតិចជាង៩០មីលីលីត្រ នោះតម្រងនោមកំពុងមានបញ្ហាហើយ។

ដំណាក់កាលទី២៖ វាស់កម្រិតច្រោះទឹកនោមដដែល ប្រសិនបើវាបង្ហាញឃើញថា GFRចុះមកនៅត្រឹម ៦០ទៅ៨៩មីលីត្រក្នុង១នាទី។​ ស្ថិតក្នុងដំណាក់កាលនេះ អ្នកជំងឺត្រូវបង្កើនការយកចិត្តទឹកដាក់ឡើងវិញពីរបៀបរបស់ខ្លួនឯងរស់នៅ ទាក់ទងនឹងការផឹកទឹកមិនគ្រប់គ្រាន់ ផឹកស្រា ជក់បារី លេបថ្នាំពេទ្យផ្ដេសផ្ដាសច្រើន ប្រើថ្នាំបុរាណផ្ដេសផ្ដាស ញ៉ាំជាតិអំបិលច្រើន ជាដើម។ ប្រសិនបើអ្នកជំងឺដឹងខ្លួនស្ថិតក្នុងដំណាក់កាល២នេះ អ្នកជំងឺអាចទទួលការព្យាបាលពីគ្រូពេទ្យ និងកែរបៀបរស់នៅ មានឱកាសច្រើនក្នុងការស្ដារសុខភាពតម្រងនោមឱ្យប្រសើរឡើងវិញបាន។

ដំណាក់កាលទី៣៖ GFR ចាប់ផ្ដើមចុះកាន់តែខ្លាំង ៤៥ទៅ៥០ជាង ការច្រោះគឺស្ថិតក្នុងកម្រិតទាប។ ដំណាក់កាលនេះ អ្នកជំងឺចាប់ផ្ដើមដឹងខ្លួនបាន តាមរយៈបង្កជារោគសញ្ញាធ្វើទុក្ខ ធីងធោង អស់កម្លាំង វិលមុខ ដើរមិនត្រង់ផ្លូវដូចមនុស្សស្រវឹង ពិបាកដកដង្ហើម ដង្ហើមខ្លីៗ ទឹកនោមប្តូរពណ៌ខុសធម្មតា ឬមានឈាមក្នុងឹទឹកនោម មានគ្រួសតម្រងនោម ចាប់ផ្ដើមសម្ពាធឈាមឡើងខ្ពស់ជាដើម។ លោកវេជ្ជបានបញ្ជាក់ថា អ្នកជំងឺតម្រងនោម អាចនាំឱ្យកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមផងដែរ បើមានអាការសង្ស័យទាំងនេះ គួរឆាប់ទៅជួបគ្រូពេទ្យដើម្បីធ្វើការត្រួតពិនិត្យសុខភាពមើល។

ដំណាក់កាលទី៤៖ ដំណាក់កាលជំងឺតម្រងនោមធ្ងន់ធ្ងរ GFR ធ្លាក់មកត្រឹម ១៥ទៅ២៩មីលីត្រក្នុង១នាទី។ ដំណាក់កាលនេះអ្នកជំងឺចាប់ផ្ដើមធ្វើទុក្ខកាន់តែខ្លាំង ពិបាកក្នុងការរស់នៅ ដោយសារជាតិពុលក្នុងខ្លួនកាន់តែច្រើន។ អ្នកជំងឺត្រូវចាំបាច់ប្រើម៉ាស៊ីនជំនួយដើម្បីជួយច្រោះជាតិពុលចេញពីក្នុងខ្លួនជាប្រចាំ ត្រូវចំណាយលុយច្រើន។

ដំណាក់កាលទី៥៖ ជាដំណាក់កាលចុងក្រោយ GFR ធ្លាក់មកតិចជាង ១៥មីលីត្រក្នុង១នាទី។ អ្នកជំងឺចាំបាច់ត្រូវការលាងឈាម ឬប្តូរតម្រងនោម ដើម្បីមានជីវិតរស់។

លោកវេជ្ជបណ្ឌិត បានបញ្ជាក់ផងដែរថា ខូចតម្រងនោមរស់នៅនិងពិបាកណាស់ ត្រូវការចំណាយលុយច្រើនណាស់ដើម្បីព្យាបាល ករណីធ្ងន់ធ្ងរចូលដល់ទី៤និងទី៥ហើយ មិនអាចព្យាបាលជាទេ ត្រូវការលាងឈាម ឬប្តូរតម្រងនោមជាដើម។ ហេតុនេះត្រូវយកចិត្តទុកដាក់រក្សាសុខភាពតម្រងនោម ផឹកទឹកឱ្យបានច្រើនកុំចាំដល់ស្រេចបានផឹក កាត់បន្ថយជាតិអំបិល(កុំឱ្យលើស២ស្លាបព្រាបាយក្នុង១ថ្ងៃ) កាត់បន្ថយការញ៉ាំសាច់ កាត់បន្ថយស្រានិងការជក់បារី ជាដើម។

មួយវិញទៀត លោកអ្នកគួរពិនិត្យសុខភាពតម្រងនោមហោចណាស់១ទៅ២ដងក្នុង១ឆ្នាំ ។ ករណីមានអាការសង្ស័យថាតម្រងនោមមានបញ្ហា លោកអ្នកគួរតែឆាប់ទៅធ្វើការពិនិត្យជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញ បើស្ថិតក្នុងត្រឹមដំណាក់កាលទី៣ អាចនៅព្យាបាលឡើងវិញបាន កុំទុកឱ្យដល់ដំណាក់កាលពី៤ទី៥ឱ្យសោះ៕

អត្ថបទដោយ៖ Senghong