នៅក្នុងវីដេអូឃ្លីបមួយ វេជ្ជបណ្ឌិត Wendy Suzuki ជាសាស្ត្រាចារ្យផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រសរសៃប្រសាទជនជាតិអាមេរិក និងជាសាស្ត្រាចារ្យនៅសកលវិទ្យាល័យញូវយ៉កបានលើកឡើងថា ចំនួនអ្នកដែលមានជំងឺថប់បារម្ភ បានកើនឡើងជាខ្លាំងក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ខណៈភាគច្រើន បានកើតឡើងនៅកន្លែងការងារ។ វិធីសាស្ត្រដែលអាចជួយកាត់បន្ថយឱ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ថប់បារម្ភធូរស្រាលបាន មានចំនួន០២ រួមមានទី១ គឺការដកដង្ហើមចេញចូលយឺតៗ និងទី០២ គឺការផ្លាស់ទីនៃរាងកាយ។​ ជាក់ស្ដែង ការដកដង្ហើមចេញចូលយឺតៗ ជាវិធីសាស្ត្រមួយបន្ទាន់បំផុតដើម្បីរំងាប់ការថប់បារម្ភ ដោយសារតែដង្ហើមជ្រៅ ជួយបំបាត់ភាពតានតឹងនៃប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទ ដែលហៅថាប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទ Parasympathetic។ អ្នកត្រូវដកដង្ហើមចូលយឺតៗដោយរាប់ក្នុងចិត្តពី១ដល់៤ និងដកដង្ហើមចេញយឺតៗដោយរាប់ក្នុងចិត្តពី១ដល់៤ដូចគ្នា។ ចំពោះវិធីសាស្ត្រនេះ អ្នកអាចអនុវត្តបានគ្រប់ទីកន្លែង ដោយពុំមាននរណាម្នាក់ចាប់អារម្មណ៍លើអ្នកនោះទេ។

ចំណែកវិធីសាស្ត្រីទី០២ផ្លាស់ទីនៃរាងកាយ វេជ្ជបណ្ឌិតដែលជាអ្នកនិពន្ធសៀវភៅទាក់ទងនឹងផ្នែកសុខភាពជួយឱ្យជីវិតរស់នៅរីករាយរូបនេះ បានបន្ដទៀតថា រាល់ការធ្វើចលនារាងកាយរបស់អ្នក បានបញ្ចេញសារធាតុប្រសាទដែលមានប្រយោជន៍មួយក្រុមនៅក្នុងខួរក្បាលរបស់អ្នក ហើយវាគឺជាគីមីសរសៃប្រសាទរួមមាន Dopamine, Serotonin, Noradrenaline និង Endorphins។ ការដើរប្រៀបបានទៅនឹងការងូតទឹកដោយត្រាំខ្លួនក្នុងពពុះសាប៊ូ សម្រាប់ជួយសម្រួលដល់ខួរក្បាលរបស់អ្នក។ ឧទាហរណ៍ បេះដូងរបស់អ្នកលោតញាប់ នៅពេលឃើញអ៊ីម៉ែលរបស់ចៅហ្វាយផ្ញើមក ប្រសិនបើអ្នកកំពុងនៅក្នុងអូហ្វីស ដូច្នេះអ្នកគួរតែបោះជំហានដើរជុំវិញទីនោះ។ ប្រសិនបើអ្នកធ្វើការពីផ្ទះ អ្នកគួរតែចាក់ចម្រៀងដែលអ្នកស្រលាញ់ចូលចិត្ត ហើយដើរជុំវិញបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ ធ្វើដូចជាគ្មាននរណាម្នាក់កំពុងសម្លឹងមើលអ្នកនោះទេ។

វេជ្ជបណ្ឌិត Wendy Suzuki រូបនេះ បានបន្ថែមទៀតថា រូបគាត់ផ្ទាល់បានអនុវត្តផ្ទាល់ជាសិស្សរបស់គាត់ ដើម្បីវាយតម្លៃការថប់បារម្ភរបស់ពួកគេ ដែលរួមបញ្ចូលការធ្វើចលនារួមមាន ការរាំ ហាត់យូហ្គា និងបញ្ចេញក្បាច់គុន។ បន្ទាប់ពីធ្វើវគ្គចលនាទាំងនេះរួចមក ការថប់បារម្ភរបស់ពួកគេបានថយចុះដល់កម្រិតធម្មតាវិញ។ ដូច្នេះវាបានសបញ្ជាក់ឱ្យឃើញថា ការធ្វើចលនាទាំងនេះ ពិតជាមានឥទ្ធិពលល្អ ដែលអ្នកអាចយកទៅអនុវត្តក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃបាន។

ជាចុងក្រោយ វេជបណ្ឌិត Wendy Suzuki បានផ្ដាំផ្ញើថា ប្រសិនបើអ្នករកឃើញថា អ្នកកំពុងមានបញ្ហាថប់បារម្ភ អ្នកគួរតែលើកយកទៅពិភាក្សាជាមួយមិត្តរួមការងារ ដែលអ្នកទុកចិត្តដើម្បីទទួលបានដំបូន្មានល្អៗ។ ក្នុងករណីបញ្ហាថប់បារម្ភរបស់អ្នកមានស្ថានភាពធ្ងន់ធ្ងរជាងមុន អ្នកគួរតែបើកចិត្តទៅនិយាយជាមួយចៅហ្វាយរបស់អ្នក ដើម្បីទទួលបាននូវការគាំទ្រ និងការលើកទឹកចិត្ត។

គួរឱ្យដឹងផងដែរថា បើយោងតាមតាមអង្គការសុខភាពពិភពលោក (Who) បានបញ្ជាក់ថា ការប៉ាន់ប្រមាណ ៤% នៃចំនួនប្រជាជននៅលើពិភពលោកបច្ចុប្បន្នជួបប្រទះនឹងជំងឺថប់បារម្ភ ដោយកាលពីក្នុងឆ្នាំ២០១៩ មនុស្សចំនួន៣០១លាននាក់ នៅលើពិភពលោកមានបញ្ហាថប់បារម្ភ៕

អត្ថបទដោយ៖​ មាស ចាន់ដារ៉ា