អាយុជាផ្នែកសំខាន់បំផុតមួយ យកកូននៅអាយុក្មេងពេកក៏អាចបង្កជាបញ្ហា មានកូននៅអាយុច្រើនពេករឹតតែជាបញ្ហា ទាំងសម្រាប់សុខភាពម្ដាយផ្ទាល់និងកូនក្នុងផ្ទៃផងដែរ។ ហេតុនេះហើយ ស្ត្រីគ្រប់រូបគួរតែយល់ដឹងពីវ័យដែលល្អបំផុតសម្រាប់យកកូន។ តាមការសិក្សាលើការសម្រាលកូនជាង ៣១,០០០ករណី ដែលបង្ហាញថាស្ត្រីដែលមានអាយុពី ២៣ទៅ៣២ឆ្នាំ មានហានិភ័យទាបបំផុតនៃពិការភាពពីកំណើត ផ្អែកតាមការឱ្យដឹងពីប្រភព Dailymail។

ដោយឡែកម្តាយ និងស្ត្រីវ័យជំទង់ដែលមានអាយុ ២០ឆ្នាំទំនងជាផ្តល់កំណើតឱ្យកូនមានពិការភាពនៃប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទកណ្តាលដែលប៉ះពាល់ដល់ការវិវត្តនៃខួរក្បាលនិងឆ្អឹងខ្នង ខណៈដែលការមានផ្ទៃពោះពេលទើបពេញវ័យ ត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់យ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងការខូចទ្រង់ទ្រាយនៃក្បាល ក ភ្នែក និង ត្រចៀករបស់ទារកពីកំណើត។

អ្នកស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញថា បញ្ហាអាចបណ្ដាលមកពី អ្នកម្ដាយវ័យក្មេងទំនងជាមិនបានត្រៀមខ្លួនក្នុងការមានគត៌ បូករួមទាំងរបៀបរស់នៅដែលមិនល្អបង្កជាហានិភ័យដល់កូនក្នុងផ្ទៃ។ ជាមួយគ្នានេះម្ដាយដែលមានអាយុច្រើន ពួកគាត់ប្រឈមមុខហានិភ័យ ព្រោះរងនូវការប៉ះពាល់សុខភាពតាមរយៈបរិស្ថានខាងក្រៅច្រើន។ តាមការសិក្សាពីអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រនៅសាកលវិទ្យាល័យ Semmelweis ក្នុងប្រទេសហុងគ្រីបានវិភាគទិន្នន័យពីការមានផ្ទៃពោះគេបានសរុបថាស្ត្រីដែលមានកូនក្រោមវ័យ២២ឆ្នាំ មានហានិភ័យកូនពិការភាពពីកំណើត៥% និងស្ត្រីដែលមានកូនក្រោយ៣២ឆ្នាំ មានហានិភ័យកូនពិការភាពពីកំណើត១៥% ប្រៀបធៀបនឹងស្ត្រីដែលមានផ្ទៃពោះចន្លោះវ័យ២៣ទៅ៣២ឆ្នាំ។

ករណីម្តាយមានអាយុក្រោម២០ឆ្នាំ ផលវិបាកទូទៅបំផុតនឹងគំរាមកំហែងដល់អាយុជីវិតបានប៉ះពាល់ដល់ប្រព័ន្ធឈាមរត់របស់ទារកនិងប៉ះពាល់ប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទកណ្តាល។ បើប្រៀបធៀបទៅនឹងម្តាយដែលមានវ័យចំណាស់ ម្តាយវ័យក្មេងគឺ ២៥% ទំនងជាមានកូនពិការភាពនៅក្នុងខួរក្បាលរបស់ទារក និងប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទកណ្តាល ដែលនាំឱ្យកើតជំងឺធ្ងន់ធ្ងរដូចជា spina bifida បើប្រៀបធៀបទៅនឹងម្តាយដែលមានវ័យចំណាស់។

ម៉្យាងវិញទៀត ម្តាយដែលមានវ័យចំណាស់ ទំនងជាមានកូនពីរដងដែលមានភាពមិនប្រក្រតីនៃភ្នែក ត្រចៀក មុខ និងក ដែលបណ្តាលមកពីលលាដ៍ក្បាលរបស់ទារក ឬឆ្អឹងមុខដែលរួមបញ្ចូលគ្នាឆាប់ពេក ឬតាមរបៀបមិនធម្មតា។ នេះអាចនាំឱ្យត្រចៀករបស់ទារកស្ថិតនៅទីតាំងទាបខុសធម្មតា ភ្នែករបស់ពួកគេតូចពេក ឬការខ្វិនខ្វិននៃខ្សែសំលេងផងដែរ។ ជាមួយគ្នានោះ ស្ត្រីពរពោះវ័យចំណាស់ មានហានិភ័យ៤៥%ការផ្តល់កំណើតឱ្យទារកអាចមានបបូរមាត់និងក្រអូមមាត់ឆែប ខណៈពេលដែលហានិភ័យរបស់ម្តាយវ័យក្មេងកើនឡើង ៩%ផងដែរ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះម្ដាយដែលមានវ័យចំណាស់ ទំនងជាមានបញ្ហាបេះដូង ក៏ដូចជាភាពខុសប្រក្រតីនៃប្រព័ន្ធទឹកនោមច្រើនជាងស្ត្រីដែលកូនក្នុងវ័យដែលមានសុខភាពល្អ។

ជារួមមកវិញ តាមការសិក្សាស្ត្រីដែលមានកូនក្នុងវ័យក្មេងពេកក្រោម២០ឆ្នាំ និងស្ត្រីដែលមានកូនក្នុងវ័យចាស់ពេកលើសពី៣២ឆ្នាំ មានហានិភ័យប្រឈមដូចគ្នា។ ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវ មានសន្និដ្ឋានថា វ័យដែលល្អបំផុតដែលស្ត្រីគួរមានផ្ទៃពោះ ដែលប្រឈមហានិភ័យពិការភាពឬជំងឺផ្សេងៗទៀតទាប និងមានសុវត្ថិភាពសម្រាប់ទារកនិងម្ដាយ គឺចន្លោះអាយុ២៣ឆ្នាំ ទៅ៣២ឆ្នាំ៕

អត្ថបទដោយ៖ Senghong