នៅក្នុងជីវិតយើងជាប្រចាំថ្ងៃនេះ គ្មានរឿងសម្រាប់រីករាយនោះ តែមានរឿងតូចៗ សម្រាប់រីករាយតែប៉ុណ្ណោះ។ តាមលោក Héctor García បានលើកឡើងថា មានអ្វីកើតឡើងពេលអ្នកធ្វើការបោកខោ អាវ កាត់ស្មៅ ឬធ្វើក្រដាសកិច្ចការជាដើមនោះ? ហើយមានវិធីផ្សេងដើម្បីធ្វើកិច្ចការទាំងនេះឱ្យរីករាយឬទេ?
ហើយលោក García លើកឡើងថា នៅស្ថានីយ៍រថភ្លើងក្រោមដី Shinjuku ក្នុងមជ្ឈមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្មដ៏សំខាន់មួយនៅទីក្រុង Tokyo មានផ្សារទំនើបមួយដែលជួលអ្នកចាំបញ្ជាឬចុចជណ្តើរយន្តឱ្យភ្ញៀវ។ ជណ្តើរយន្តមានលក្ខណៈស្តង់ដាត្រឹមត្រូវ ហើយអាចបញ្ជាដំណើរការបានដោយស្រួលដោយអតិថិជន នៅក្នុងហាងនោះ បានជ្រើសរើសការផ្តល់សេវាកម្មដោយមានបុគ្គលិកម្នាក់ចាំចុចបញ្ជាប៊ូតុងជណ្តើរយន្តដើម្បីបើកទ្វារ កំណត់ជាន់ដែលភ្ញៀវចង់ទៅ និងឱនគោរពនៅពេលអ្នកចាកចេញពីជណ្តើរយន្តផងដែរ។
បើអ្នកបានសាកសួរអ្នកនៅទីនោះ អ្នកនឹងដឹងថាមានបុគ្គលិក ប្រតិបត្តិការជណ្តើរយន្តម្នាក់ ដែលបានធ្វើការងារដដែលៗតាំងតែពីឆ្នាំ ២០០៤ មកម្ល៉េះ។ នាងតែងតែញញឹម និងរីករាយចំពោះការងាររបស់នាង។ តើនាងរីករាយនឹងការងារបែបនេះយ៉ាងដូចម្តេច? ហើយនាងមិនធុញទ្រាន់នឹងធ្វើអ្វីច្រំដែលទេ?
បើអ្នកត្រួតពិនិត្យកាន់តែជិត អ្នកនឹងដឹងច្បាស់ថា អ្នកចុចជណ្តើរជណ្តើរយន្តម្នាក់នេះ មិនមែនគ្រាន់តែចាំចុចប៊ូតុងប៉ុណ្ណោះទេ គឺនាងកំពុងតែធ្វើការតាមលំដាប់លំយ៉ាងរីករាយជាមួយកិច្ចការតូចទាំងអស់នោះ។ នាងចាប់ផ្តើមដោយការស្វាគមន៍ដល់អតិថិជន និយាយពាក្យពិរោះដូចចម្រៀងអមដោយការឱនគោរព និងលើកដៃគ្រវីស្វាគមន៍។ បន្ទាប់មកនាងចុចប៊ូតុងជណ្តើរយន្តជាមួយនឹងកាយវិការប្រកបដោយភាពរីករាយផ្តល់ឱ្យអតិថិជននូវតែមួយពែង។ នេះជាភាពរីករាយក្នុងកិច្ចការតូចៗ នារីម្នាក់ចាំចុចប៊ូតុងជណ្តើរយន្តតែប៉ុណ្ណោះ។ សម្រាប់ជីវិតយើងក៏ដូចគ្នា យើងត្រូវចេះរីករាយជាមួយគ្រួសារ មិត្តភក្តិ និងក្រុមការងារ ទើបចិត្តមានក្តីស្រឡាញ់ច្រើន៕ អត្ថបទដោយ៖ ទ្រ សុភាព