តាមការចែករំលែករបស់មន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត បានបញ្ជាក់ថា មហារីកសុដន់ត្រូវបានបែងចែកជាពីរប្រភេទ។ ប្រភេទទីមួយ គឺមហារីកដែលកើតចេញពីការប្រែប្រួលកោសិកានៅក្នុងបំពង់ទឹកដោះ ដែលជាកន្លែងទឹកដោះឆ្លងកាត់ មុនចេញតាមក្បាលសុដន់។ ប្រភេទទីពីរ គឺមហារីកដែលកើតចេញពីកោសិកានៅក្នុងកន្សោមសុដន់ ដែលជាកន្លែងបង្កើតទឹកដោះ។ ទាំងពីរប្រភេទនេះអាចកើតឡើងក្នុងសុដន់ស្ត្រីគ្រប់វ័យ ប្រសិនបើមានកត្តាបង្កសមស្រប ឬមានសុខភាពមិនរឹងមាំ។

ជាធម្មតាជំងឺមហារីកសុដន់អាចបង្ហាញរោគសញ្ញាដូចជា ស្បែកសុដន់ប្រែប្រួល ក្រហម ហើម  រឺមានលក្ខណះដូចសំបកក្រូចពោធិសាត់ មានចេញឈាម រឺទឹករងៃពីក្បាលសុដន់ មានដុំស្អិតនៅក្នុងសុដន់ ក្បាលសុដន់លឹបចូលក្នុង មានឡើងហើមកូនកណ្តុរក្រោមក្លៀក។ បន្ថែមពីនេះ ការឈឺសុដន់ ឬមានចេញជាទឹករងៃ ឬឈាមពីក្បាលសុដន់ក៏អាចជាសញ្ញាដ៏គ្រោះថ្នាក់មួយដែរ។ 

កត្តាហានិភ័យនៃជំងឺនេះមានច្រើន ប្រសិនបើក្នុងគ្រួសារមានម្តាយ បងស្រី ឬប្អូនស្រីដែលធ្លាប់មានមហារីកសុដន់ នោះហានិភ័យអាចខ្ពស់ជាងមនុស្សធម្មតា ព្រោះវាអាចទាក់ទងទៅនឹងហ្សែន។ ការលើសទំងន់ក្រោយអស់រដូវ ចូលចិត្តញុំាអាហារដែលមានជាតិខ្លាញ់ខ្លាំង ចូលចិត្តផឹកគ្រឿងស្រវឹង ឬការប្រើថ្នាំអ័រម៉ូនយូរឆ្នាំ គឺជាកត្តាដែលអាចបង្កើនឱកាសកើតជំងឺនេះដូចគ្នា។ ស្រ្តីដែលមិនមានកូន សុដន់តឹងណែន អ្នកមានកូនដំបូងនៅអាយុច្រើនលើសពី ៣0ឆ្នាំ  និងស្ត្រីមិនបំបៅដោះកូន ស្ត្រីដែលមានរដូវដំបូងមុនអាយុ ១២ឆ្នាំ និងអស់រដូវក្រោយ ៥៥ឆ្នាំ ក៏មានហារនិភ័យធ្វើឱ្យកើតជំងឺមហារីកសុដន់ដែរ។ 

សម្រាប់ការការពារ ស្រ្តីគួរតែធ្វើការត្រួតពិនិត្យសុដន់ជាប្រចាំជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិត ដោយឡែកសម្រាប់អ្នកមានអាយុលើស ៣៥ ឆ្នាំឡើង គួរពិនិត្យ គៀបសុដន់ ឬអេកូសុដន់ជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ ការរក្សាទំងន់ឱ្យនៅក្នុងកម្រិតស្តង់ដា តាមរយៈលំហាត់ប្រាណទៀងទាត់ ការបន្ថយបារី និងគ្រឿងស្រវឹង ក៏ជារឿងចាំបាច់ដែរ។ សរុបមក ស្រ្តីគ្រប់រូបគួរតែចងចាំថា បើអ្នកអាចរកឃើញជំងឺនេះនៅដំណាក់កាលដំបូងហើយអាចព្យាបាលទាន់ពេលគឺមានន័យថាអ្នកអាចសង្គ្រោះជីវិតខ្លួនបាន។ បើមានរោគសញ្ញាដូចដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ សូមកំបង្អង់យូរត្រូវប្រញាប់ទៅពិនិត្យនិងទទួលការព្យាបាលឱ្យបានឆាប់ជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញ ជៀសវាងគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់ចូលដល់ដំណាក់កាលចុងក្រោយប៉ះពាល់ដល់អាយុជីវិត៕

អត្ថបទដោយ៖ សារួ