ពេលគាត់ហែលទឹកទៅចំកន្លែងដែលមានទឹកជ្រៅក្នុងអាងហែលទឹក គាត់ចាប់ផ្តើមមានអារម្មណ៍ខ្លាចផុសចេញពីក្នុងចិត្តឡើងមកតែម្តង។ ពេលគាត់ជ្រមុជខ្លួនទម្លាក់ទៅដល់បាតអាងហើយងើបឡើងមកវិញ គាត់មានអារម្មណ៍ថានេះជាពេលវេលាយូរណាស់។ តាមគតិបណ្ឌិត albert einstein បានលើកឡើងថា ពេលអ្នកអង្គុយក្បែរចង្រ្គានភ្លើង២នាទីស្នើ ២ម៉ោង។ ពេលអ្នកអង្គុយជិតរស្រីស្អាត ២នាទីស្មើ ២ម៉ោង”។ នេះក៏ព្រោះអារម្មណ៍ខ្លាចនិងស្រឡាញ់។

កាលពី ១៥ ឆ្នាំមុនលោកស្រី ឈូ បានធ្វើដំណើរកម្សាន្តតាមកប៉ាល់ទៅលេងសមុទ្រខារីបៀន។ ហើយក៏ពេលគាត់បានរៀនមុជទឹកជ្រៅ។ គាត់សម្រេចចិត្តថា ការមើលឱ្យដឹងច្បាស់ថា បើខ្ញុំមុជទឹកឱ្យជ្រៅដល់បាតសមុទ្រ តើនឹងមានអ្វីកើតឡើង? មានគាត់ និងសិស្ស ១០នាក់ទៀតបានបង្ហាត់ឱ្យដើរចុះទៅក្នុងទឹកសមុទ្រជាមួយបំពង់អុកស៊ីហ្សែននៅលើខ្នង។ គ្រាន់តែគាត់ចុះដល់ទឹកជ្រៅភ្លាម គាត់មានអារម្មណ៍ខ្លាចភ្លាម រួចហើយគាត់និយាយមកកាន់ខ្លួនឯងថា “ខ្ញុំជាផ្នែកមួយរបស់ទឹកសមុទ្រ ខ្ញុំជាផ្នែកមួយនៃភាវៈមានជីវិតក្នុងសមុទ្រ ខ្ញុំជាបុត្ររបស់ព្រះជាម្ចាស់ ទោះបីខ្ញុំ ទៅដល់ទីណាក៏ដោយជាកន្លែងរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំក៏មានសិទ្ធិដូចជាត្រីដែរ។ គាត់យកសមុទ្រធ្វើជាផ្ទះខ្លួនឯង”។

គ្រាន់តែគាត់គិតបែបនេះ ធ្វើឱ្យគាត់អស់អារម្មណ៍ភ័យខ្លាច វាបានបណ្តុះចិត្តគាត់កាន់តែក្លាហានជាងមុន។ ហើយលោកស្រីបានសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅមួយរបស់គាត់មានចំណហជើងថា Thick Face Black Heart ថា ការខ្លាចជាផ្នែកសំខាន់មួយនៃជីវិតរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំរកឃើញថា គ្រាន់តែអ្នកពិនិត្យឱ្យដល់ធាតុពិតខាងក្នុងខ្លួនតែប៉ុណ្ណោះ អ្នកភាពភ័យខ្លាចក៏រលាយបាត់ដែរ។ ជាញឹកញាប់អ្នកចម្បាំងដ៏ក្លាហានបំផុត តែងតែជាមនុស្សកំសាកបំផុតម្នាក់មកពីមុន។ បើគេកាន់តែប្រឈមនិងយកឈ្នះការភ័យខ្លាចច្រើនប៉ុនណា នោះគេក៏កាន់តែមានភាពក្លាហានខ្លាំងឡើង៕ អត្ថបទដោយ៖ ទ្រ សុភាព