ជំងឺលើសឈាមគឺជាជំងឺមួយដែលធ្វើឱ្យអ្នកប្រឈមជាមួយជំងឺជាច្រើន រួមទាំងប្រឈមផលវិបាកសំខាន់ៗជាច្រើនទៀត បើមិនបានទទួលការព្យាបាលត្រឹមត្រូវ។ នេះបើយោងតាមរយៈអង្កការសុខភាពពិភពលោក Whoបានសិក្សាកាលពីឆ្នាំ២០១០ ថាប្រជាជនកម្ពុជា ចំនួន១៤លាននាក់ជាង មានជំងឺលើសឈាមប្រមាណ១២ភាគរយ។ ក៏ប៉ុន្ដែមកដល់ឆ្នាំ២០២៣នេះ ប្រហែលអាចមានជំងឺច្រើនជាងឆ្នាំ២០១០ទៀត។ ជុំងឺលើសឈាមគឺជាមូលហេតុធំមួយដែលបង្កឱ្យអ្នកមានជំងឺបន្ថែមមកទៀត ដូចជាជំងឺទឹកនោមផ្អែម ខ្សោយតម្រងនោមជាដើម។

ជាមួយគ្នានេះដែរ មានសំណួរជាច្រើន បានលើកឡើងថា នៅពេលកើតជំងឺលើសឈាម ហើយលេបថ្នាំយូរទៅ ធ្វើឱ្យអ្នកជំងឺលើសឈាមប្រឈមកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែម១ទៀតតើពិតដែរទេឬក៏យ៉ាងណា?

ជុំវិញមតិទាំងនេះ បើយោងតាមរយៈការចែករំលែករបស់វេជ្ជបណ្ឌិត មិន ចាន់ពរ ប្រចាំនៅគ្លីនិកមនុស្សចាស់ និងកុមារ បេះដូងឈូកមាស បានបកស្រាយថា ចំពោះអ្នកមានជំងឺលើសឈាម លេបថ្នាំលើសឈាមមិនអាចបង្កជាជំងឺទឹកនោមផ្អែមនោះទេ។ មួយវិញទៀតវេជ្ជបណ្ឌិត បានបន្ដថា សម្រាប់អ្នកដែលលេបថ្នាំលើសឈាមហើយកើតជំងឺទឹកនផ្អែម មិនមែនមកពីថ្នាំលើសឈាមទេ គឺមកពីគាត់បម្រុងនឹងកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមស្រាប់ជាហេតុធ្វើឱ្យបងប្អូនគិតថា លេបថ្នាំលើសឈាមសុខៗទៅចេញកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែម១ទៀត។ លើសពីនេះវេជ្ជបណ្ឌិតបានបន្ដថា តាមរយៈការសិក្សា អ្នកដែលកើតជំងឺទឹកលើសឈាម១០០នាក់ គឺអាចមានកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែម២០នាក់ហើយ។ ដូច្នេះហើយ​ ការលេបថ្នាំលើសឈាមមិនមែនធ្វើឱ្យអ្នកប្រឈមកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមឡើយ។

ជាមួយគ្នា​នេះដែរ វេជ្ជបណ្ឌិត​ មិន ចាន់ពរ ក៏បានណែនាំពីវិធីព្យាបាលជំងឺលើសឈាមសម្រាប់អ្នកកំពុងប្រឈមជាមួយជំងឺលើសឈាម គួរតែដឹងនិងអុនវត្ត​ឱ្យបានត្រឹមត្រូវដើម្បីការពារស្ថានភាពជំងឺវិវត្តទៅជាធ្ងន់ធ្ងរពិបាកក្នុងការព្យាបាលនៅពេលក្រោយ។

ក្នុងនោះវេជ្ជបណ្ឌិត បានបកស្រាយថា សម្រាប់បងប្អូនដែលប្រឈមកើតជំងឺលើសឈាម វិធីព្យាបាលទី១ត្រូវតែផ្លាស់ប្ដូរ របៀបរបបនៃការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់ខ្លូន ។ ព្យាយាមហាត់ប្រាណ ដូចជាដើរ ឬក៏រត់ឱ្យបាន៣០នាទីក្នុង១ថ្ងៃ។ ទី១ញុំារបបអាហារ កុំញុំាអំបិលឱ្យលើសពី១ស្លាបព្រានៅក្នុង១ថ្ងៃ។

ក៏ប៉ុន្ដែប្រសិនណាអ្នកបានព្យាយាមធ្វើតាមការណែនាំហើយ ដូចជាផ្លាស់​ប្ដូររបបអាហាររួចហើយ ហាត់ប្រាណទៀងទាត់ហើយ ក៏ឈាមនៅតែលើសដដែល ។ ចំពោះករណីនេះ វេជ្ជបណ្ឌិត បានបកស្រាយថា អ្នកជំងឺត្រូវព្យាបាលដោយការប្រើប្រាស់ថ្នាំ ហើយរបៀបរបបនៃការរស់នៅ ការហាត់ប្រាណនៅតែធ្វើដដែលទើបបានផលល្អខ្ពស់។

ជាចុងក្រោយ សូមបងប្អូនទាំងអស់គ្នា ថែរក្សាសុខភាពរបស់ខ្លួនឱ្យបានល្អ ព្រោះថាបើឈឺគឺមិនស្រួលនៅក្នុងខ្លួននទេ អស់ទាំងលុយ ខាតទាំងពេលវេលា។ បើព្យាបាលជាមិនអីទេ បើព្យាបាលមិនជាវិញប្រឈមបាត់បង់ជីវិតហើយ៕

អត្ថបទដោយ៖ ប៉ែត ធីតា