ការចិញ្ចឹមកូនឱ្យធំធាត់ជារឿងលំបាកមួយហើយសម្រាប់ឪពុកម្តាយ ប៉ុន្តែមានរឿងមួយទៀតដែលធ្វើឱ្យឪពុកម្តាយខូចចិត្ត ឈឺក្បាល ដេកមិនលក់ព្រោះតែក្តីព្រួយបាម្ភពីកូនធំដឹងក្តី តែមិនដើរតាមគន្លងធម៌នោះឯង។ បើអ្នកចង់ឱ្យកូនស្តាប់តាមអ្នក កុំឱ្យឈឺលក្បាល ចូរអ្នកប្រដៅអប់រំកូនចៅពីក្មេងឱ្យហើយ ទើបកូនរបស់អ្នកស្តាប់តាមអ្នក។ និយាយទៅ! កូនក្មេងដូចជាក្រដាសស។ ពេលអ្នកគូសពណ៌ក្រហមហើយ ក្រដាសចេញមកក៏ពណ៌ក្រហមដែរ។
នេះជារឿងសំខាន់ដែលអ្នកត្រូវប្រដៅកូនពីតូចឱ្យហើយ ដើម្បីឱ្យកូនមានគំនិតចេះដើរដោយខ្លួនឯងពេលធំឡើង។ តាមលោក តូ ហ្វាយ ជាអ្នកនិពន្ធបានលើកឡើងថា “មនុស្សយើងត្រូវចេះចិញ្ចឹមកូនឲ្យចេះជួយជីវិតនេះដោយខ្លួនឯង។ បើកូនប្រុសស្រីទាំងអស់នោះចេះតែដើរប៉ោឡែ ហើយសូមលុយតែពីឪពុកម្តាយទៅស៊ីនោះ ពួកគេនឹងមានគំនិតពឹងផ្អែក។ របៀបនេះវាអាក្រក់ខ្លាំងណាស់ លុះដល់ពេលពួកគេចេញទៅរស់នៅ បែកពីផ្ទះឪពុកម្តាយ ពួកគេគ្មានចេះធ្វើអ្វីនោះទេ”។ ចង់ឱ្យកូនរឹងមាំ ចូរឱ្យកូនខុសពីក្មេងឱ្យហើយទៅ ទើបធំឡើងកូនអ្នកចេះពឹងលើខ្លួនឯង ដើម្បីរស់មានអនាគតភ្លឺស្វាង។
គន្លឹះសំខាន់ បង្រៀនកូនឱ្យចេះរឹងមាំ ពឹងដោយខ្លួនឯង ដើម្បីអនាគតរបស់គេគឺបង្រៀនកូនឱ្យចេះសម្រេចចិត្តដោយខ្លួនឯង ហើយមានទំនួលខុសត្រូវដោយខ្លួនឯង។ សូម្បីជនជាតិជនជ្វីហ្វមានគំនិតអប់រំកូនច្រើនណាស់ មានគំនិតមួយបានលើកឡើងពីថា “បើអ្នកមិនព្រមគិត និងមិនព្រមសម្រេចចិត្តដោយខ្លួនឯងទេ គឺស្មើនឹងអ្នកបានប្រគល់ខួរក្បាលរបស់ខ្លួនឲ្យអ្នកដទៃគិតជំនួសអ្នក”។ សំណួរមួយដែលជនជតិជ្វីហ្វសួរថា តើជីវិតកូន សម្រេចចិត្តដោយខ្លួនឯង ឬមួយឱ្យអ្នកដទៃជាសម្រេចចិត្តឱ្យ? សំណួរមួយនេះ អ្នកអាចសួរកូនជាប្រចាំថ្ងៃដើម្បីដាស់ស្មារតីឱ្យកូនចេះរស់ដោយការសម្រេចចិត្តដោយខ្លួនឯង។
គ្រាន់តែអ្នកអប់រំកូនថា ជីវិតមួយនេះ កូនជាទទួលខុសត្រូវ រស់ត្រូវចេះពឹងលើខ្លួនឯង និងខំប្រឹងដោយខ្លួនឯង ទើបអនាគតរបស់កូនរីកចម្រើន មានក្តីសុខ។ អ្នកត្រូវចាំសុភាសិតជនជ្វីហ្វមួយនេះថា “ពេលអ្នកបង្រៀនកូនរបស់អ្នក ដូចអ្នកបានបង្រៀនចៅរបស់អ្នកផងដែរ”។ នេះជាផលដែលអ្នកខំអប់កូនក្នុងពេលឥឡូវនេះ ហើយវាឆ្លងដល់ចៅរបស់អ្នកផងដែរ៕ អត្ថបទដោយ៖ ទ្រ សុភាព