មនុស្សយើងម្នាក់ៗ តែងតែមានអារម្មណ៍សប្បាយ មានការខឹងសម្បារ មានការស្អប់ជាដើម ប៉ុន្តែសំខាន់ណាស់ តើអ្នកព្យាយាមគ្រប់គ្រងទាំងអស់នេះដោយរបៀបណា? បើអ្នកមិនអាចគ្រប់គ្រងលើកំហឹងបានទេ បញ្ហាតូចក៏រីកក្លាយជាបញ្ហាធំ។ ហើយវារីកក្លាយជាអំពើហឹង្សាវ៉ៃតប និងជះកំហឹងទៅលើផ្លូវចិត្តជនដទៃនាំមានការឈឺចាប់ទៀត។
ឥឡូវនេះ ខ្ញុំសូមលើកសាច់រឿងខ្លីមួយថា អ្នកជាប្តី បានធ្វើការក្នុងក្រមហ៊ុនមួយពេញមួយថ្ងៃ ហើយគ្មានលទ្ធផលក្នុងការថែមទៀត មិនត្រូវតែប៉ុណ្ណោះទេ អ្នកត្រូវមេស្តីថាឱ្យបន្ថែម។ ពេលអ្នកត្រឡប់មផ្ទះវិញ ដោយសារតែអស់កម្លាំងពេក អ្នកក៏ចង់សម្រាកបន្តិច ដើម្បីបន្ធូរភាពតានតឹង។ ស្រាប់តែអ្នកអង្គុយចុះក្នុងផ្ទះ ប្រពន្ធរបស់អ្នក បានមកស្រែកឱ្យអ្នកថា មកដល់ផ្ទះគិតតែពីដេក មិនបានជួយការងារផ្ទះអ្វីសោះ? អារម្មណ៍អ្នកកាន់តែពុះកំហឹងក្តៅខ្លាំងឡើង។ ពេលអ្នកស្ថិតក្នុងស្ថានភាពបែបនេះ តើអ្នកគួរធ្វើបែបណា?
ទី១. អ្នកត្រូវនិយាយការពិតពីអារម្មណ៍របស់ខ្លួន៖ ការដោះស្រាយបញ្ហាដោយកំហឹងគ្មានលទ្ធផលល្អនោះទេ។ អ្នកត្រូវនិយាយតាមត្រង់ជាមួយភរិយាថា ថ្ងៃនេះ បងមានអារម្មណ៍ស្មុគស្មាញនិងខឹងខ្លាំងណាស់ ចាំបងមានអារម្មណ៍ត្រជាក់បន្តិច ចាំយើងនិយាយគ្នាណា! សូម្បីសម្តេចសង្ឃ Dalai Lama មានប្រសាសន៍ថា កំហឹងមិនមែនជាដំណោះស្រាយទេ មានតែក្តីស្រឡាញ់ទេ ជាដំណោះស្រាយល្អបំផុត។” ព្រះអង្គចង់មានន័យថា ពេលអារម្មណ៍មានកំហឹង អ្នកត្រូវចេះសម្រួលអារម្មណ៍ឱ្យត្រជាក់សិនដោយចម្រើនក្តីមេត្តាដោយមើលឃើញថា ឈ្លោះគ្នា មានតែការបែកគ្នា ហើយប្រពន្ធកូនមានតែការឈឺចាប់តែប៉ុណ្ណោះ ពេលអ្នកគិតបែបនេះ ធ្វើឱ្យចិត្តឆាប់ចុះត្រជាក់លឿន។ ពេលអារម្មណ៍អ្នកគ្មានកំហឹង ការដោះស្រាយបញ្ហាវាពិតជាងាយស្រួលណាស់។
ទី២. គិតពីផលលំបាកជាមុនសិន៖ អ្នកត្រូវគិតពីផលវិបាកជាមួយមុនសិន ដើម្បីសម្រួលអារម្មណ៍ កុំឱ្យអារម្មណ៍កំហឹងមួយឆាវ ធ្វើឱ្យអ្នកដេកស្តាយក្រោយមួយជីវិត។ តាមលោក Shoma Morita ជាចិត្តវិទូជប៉ុនបានលើកឡើងថា បើអ្នកខឹងហើយចង់ឆ្លើយបតទៅលើអ្នកណាម្នាក់ សូមអ្នកគិតឱ្យបានបីថ្ងៃមុនចេញសកម្មភាព តើវាប៉ះពាល់អ្វីខ្លះ? ចូរអ្នកអត់ធ្មត់សិន។ ហើយមួយរយៈពេលក្រោយមក អារម្មណ៍កំហឹងនេះ ច្បាស់ជារសាត់ផុតទៅបាត់ សល់តែអារម្មណ៍សន្តិភាពនៅក្នុងខ្លួនរបស់អ្នក។
ទី៣. អ្នកត្រូវដកដង្ហើមមួយៗ ពេលអ្នកមានកំហឹង៖ ព្រោះកំហឹងនិងដង្ហើមមានទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងគ្នា។ តាមលោក Goenka ជាគ្រូវិបស្សនាបានមានប្រសាសន៍ថា “កំហឹងអ្នកនឹងរសាត់តាមខ្យល់ដង្ហើម។” ពេលខឹងខ្លាំងអ្នកត្រូវចេះសម្រួសអារម្មណ៍តាមផ្លូវដង្ហើមត្រឹមតែ ៣ទៅ៥នាទី ចិត្តអ្នកនឹងចុះកម្តៅប្រែមកជាត្រជាក់មិនខានឡើយ។ សន្តិភាពកើតពីខ្លួនអ្នកជាមុន ដើម្បីចម្លងដល់អ្នកដទៃមានសន្តិភាពតាម៕ អត្ថបទដោយ៖ ទ្រ សុភាព