យុវជនមួយចំនួនខ្វះភាពអត់ធ្មត ហើយក៏ព្យាយាមធ្វើតាមអារម្មណ៍និងការគិតរបស់ខ្លួននោះ ធ្វើឱ្យជីវិតជួបតែក្តីវេទនាព្រោះតែធ្វើអ្វីមួយហើយ ចង់បានភ្លាមៗ តែម្តង។ ប៉ុន្តែបើយុវជនគោរពតាមគោលការណ៍របស់លោក Andrew Matthews មួយនេះ ជីវិតអនាគតនិងសមត្ថភាពរបស់គេខ្លាំងមិនខានទេគឺគោលការណ៍ “ដាំគ្រាប់ធុញ្ញជាតិ”
យើងបានដឹងហើយថា ការលូតលាស់របស់គ្រាប់ធុញជាតិ លុះត្រាអ្នកដាំវា មើលថែវា ស្រោចទឹកដាក់ជីជាប្រចាំថ្ងៃ គង់តែថ្ងៃណាមួយ វានឹងចេញផលមកដោយខ្លួនឯងមិនខានទេ។ នេះជាធម្មជាតិ។ តាមលោក Matthews បានលើកឡើងថា នេះជាមេរៀនចេញអំពីគ្រាប់ធុញ្ញជាតិ បើអ្នកចង់ច្រូតកាត់បាន លុះត្រាអ្នកដាំសិន។ ការដាំជាការខំប្រឹង ការរង់ចាំមួយរយៈ (ជាការអត់ធ្មត់) ហើយបន្ទាប់មកអ្នកនឹងច្រូតកាត់យកផលរបស់ដំណាំនោះមិនខានទេ។ ដូច្នេះ ការប្រឹងប្រែងបូកជាមួយការអត់ធ្មត់ស្មើនឹងលទ្ធផល។
មនុស្សយើងតែងមើលរំលងអំពីគោលការធម្មជាតិមួយនេះ ពួកគេចូលចិត្តគិតថា “ពេលខ្ញុំដាក់គ្រាប់សណ្ដែកដាំនៅថ្ងៃនេះ ថ្ងៃស្អែកខ្ញុំនឹងទទួលបានផល។ នេះជាមូលហេតុធ្វើឱ្យជីវិតយុវជនខ្វះការខំ ខ្វះគិត ខ្វះការរៀនសូត្រ និងខ្វះសមត្ថភាពនេះឯង ធ្វើឱ្យគេលំបាកវេទនា។ បើមនុស្សគ្រប់ៗគ្នាដាំដំណាំ ដើម្បីទុកហូបដោយខ្លួនឯង គេប្រាកដជាយល់អំពីបញ្ហាដោយខ្លួនឯងមិនខាន។ ប៉ុន្តែសម័យនេះហើយគេហូបអាហារកញ្ចប់និងអាហារមានស្រាប់។
ហើយលោក Matthews បានសរសេរក្នុងសៀវភៅមួយថា បើខ្ញុំមានការងារល្អមួយ ពេលនោះខ្ញុំនឹងខំប្រឹងធ្វើការមិនខានទេ។ ប៉ុន្តែការងារខ្ញុំកំពុងតែមាននេះ វាជាការងារលាងចាន ខ្ញុំខំប្រឹងបានការអី។ នេះជាការគិតខុស។ បើខ្ញុំគិតថា បើខ្ញុំក្លាយជាអ្នកលាងចានស្អាតបំផុតក្នុងទីក្រុងនេះ ពេលនោះវា ច្បាស់ជាមាននរណាម្នាក់នឹងចាប់អារម្មណ៍លើខ្ញុំដែរ ហើយម្ចាស់ខ្ញុំច្បាស់ជាតម្លើងឋានៈឲ្យខ្ញុំ និងប្រាក់ខែថែមទៀត។ ហើយអ្វីកាន់តែពិសេសនោះ ខ្ញុំកាន់តែមានអារម្មណ៍ល្អជាមួយខ្លួនឯងថែមទៀត ពេលខ្ញុំខំប្រឹងអស់ពីសមត្ថភាព”។ ជាដំបូងបង្អស់អ្នកត្រូវប្រឹងប្រែង ហើយបន្ទាប់មកអ្នកនឹងបានផលច្រើនគឺអនាគតរុងរឿង វាជាគោលការណ៍ធម្មជាតិ។ អ្នកមិនអាចត្រលប់គោលការណ៍នេះទេ៕ អត្ថបទដោយ៖ ទ្រ សុភាព