ការហាត់កាយវប្បកម្មមិនមែននជារឿងងាយស្រួលនោះទេ អ្នកហាត់ត្រូវតែធ្វើការព្យាយាមហ្វឹកហាត់រាងកាយឱ្យខ្លាំង ដែលលើកទម្ងន់ធ្ងន់ៗ អ្វីដែលមានការពិបាកសម្រាប់អ្នកហាត់កាយវប្បកម្ម គឺការតមចំណីអាហារ។ លោកគ្រួសំបូរ សោភ័ណ្ឌជាគ្រួបង្វឹកការហាត់ប្រាណ និងជាអ្នកកាយវប្បកម្ម តើលោកបានត្រៀមខ្លួនបែបណាក្នុងការប្រកួតកីឡាកាយវប្បកម្មនេះ?
ការតស៊ូរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ ដើម្បីទៅដល់គោលដៅ បានឆ្លងកាត់ការលំបាកជាច្រើន។ យើងមកដឹងពីលោកគ្រួ សំបូរ សោភ័ណ្ឌ ពីជីវិតតស៊ូ ដែលពេលនោះគាត់ជាអ្នកធ្វើការនៅប្ររទេសថៃ និងឆ្លៀតពេលធ្វើការហ្វឹកហាត់ ដើម្បីត្រៀមការប្រកួត គាត់បាននិយាយថា “ ជីវិតខ្ញុំនៅពេលនោះ មានការលំបាក និងគេងមិនបានគ្រប់គ្រង់ទេ”។ គាត់ជាមនុស្សម្នាក់មានការតស៊ូ និងមិនព្រមចុះចាញ់ជោគវាសនានោះទេ។
ការក្លាយជាអ្នកកាយវប្បកម្មនេះ លោកគ្រួ សំបូរ សោភ័ណ្ឌ បាននិយាយថា” ការក្លាយជាអ្នកកាយវប្បកម្មនេះ មកពីខ្ញុំឃើញប្រុសទាំងពីររបស់ខ្ញុំ ជាអ្នកកាយវប្បកម្មមុន ហើយខ្ញុំចង់ក្លាយដូចបងប្រុសទាំងពីររបស់ខ្ញុំដែរ”។
លោកបានបន្តថា “ ការប្រកួតកាយវប្បកម្មនេះ ត្រូវការចំណាយលុយច្រើន មានតមអាហារ និងធ្វើការហ្វឹកហាត់ត្រៀមខ្លួនរយៈពេល ៦ ខែឯណោះ ក្នុងមួយថ្ងៃមានហ្វឹកហាត់ពីដង ហើយពេលខ្លះគាត់ហាត់បីដង ដែលមានរយៈពី ៤ ទៅ ៥ម៉ោង។” វាមានការលំបាកខ្លាំង ពិសេសការតមអាហារ គ្មានជាតិខ្លាញ់ គ្មានជាតិផ្អែមក្នុងខ្លួន និងធ្វើឱ្យអារម្មណ៍មិនសូវល្អប៉ុន្មានទេ។
ចំពោះរបបអាហារគាត់ហូបម្តងៗ មានពងទារ ត្រី មានទ្រុងមាន់៣ ខាំ និងសាច់គោ ៣ ខាំ បើសរុបវិញ ក្នុងមួយថ្ងៃ គាត់ហូបសាច់ ១. ៥០ គីឡូក្រាម។ ការហូបបន្លែវិញ ហូបធម្មតាទេ។ តារយៈការហូបអាហារមានចន្លោះពេល ៣ ម៉ោងហូបអហារម្តង។ ការហាត់កាយវប្បកម្មនេះ សំខាន់លើរបបអាហារ និងការហ្វឹកហាត់រាងកាយឱ្យខ្លាំង។
ពេលធ្វើការប្រកួត ទោះបីមានការលំបាកផ្លូវចិត្តខ្លាំងយ៉ាងក៏ដោយ ក៏លោកសំបូរ សោភ័ណ្ឌ អត់ធ្មត់ដើម្បីធ្វើវាឱ្យសម្រេចបានដែរ។ គាត់បាននិយាយថា “ពេលខ្ញុំដឹងថា ខ្ញុំទទួលបានមេដៃមាសពិភពលោក ខ្ញុំនឹកស្មានមិនដល់ទេ ខ្ញុំពិតជាសប្បាយចិត្ត...។”
គាត់ទទួលបានមេដៃមាសនេះ គាត់បានទ្រាំការលំបាកយ៉ាងខ្លាំង ដើម្បីទទួលរង្វន់ពីការប្រឹងប្រែងរបស់គាត់។ ភាពជោគជ័យតែងកើតឡើងពីមនុស្សប្រឹងប្រែង ដើម្បីគោលដៅរបស់ខ្លួន។ សម្តីរបស់ចុងក្រោយបាននិយាយថា “ មនុស្សណាក៏អាចធ្វើលំហាត់ប្រាណ តែអ្វីដែលពិបាកសម្រាប់មនុស្ស គឺការតមអាហារហ្នឹងឯង”៕
អត្ថបទដោយ៖ ទ្រ សុភាព