ជាធម្មតា ស្រ្តីមួយចំនួននៅមុនពេលវដ្តរដូវប្រចាំខែប្រហែស៣ទៅ៥ថ្ងៃ ស្រ្តីតែងមានដុំសាច់ ឬគីសនៅបរិវេណសុដន់ នេះជាគីសសុដន់ធម្មតា ហើយដុំវានឹងរលាយបាត់ទៅវិញដោយខ្លួនឯងបន្ទាប់ពីបញ្ចប់វដ្តរដូវប្រចាំខែ ដោយមិនបានរំខានឬធ្វើឱ្យស្រ្តីមានការឈឺចាប់នោះទេ។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលស្រ្តីត្រូវតែដឹងនោះគឺ គីសសុដន់មាន៣ប្រភេទខុសគ្នា ហើយគីសកម្រិតទី៣ជាគីសមិនធម្មតា គីសគ្រោះថ្នាក់ ដែលមានភាគរយខ្ពស់ក្នុងការវិវត្តទៅជាមហារីកសុដន់ បើព្យាបាលមិនទាន់ពេល។

ជាការពិតណាស់ បើតាមការឱ្យដឹងពីគេហទំព័រ clevelandclinic បានបញ្ជាក់ឱ្យដឹងថា គីសសុដន់ គឺជាថង់ដែលពោរពេញដោយសារធាតុរាវនៅក្នុងសុដន់ដែលភាគច្រើនជាគីសស្លូត មិនមែនជាមហារីក។ វាកើតឡើងនៅពេលដែលសារធាតុរាវបំពេញក្រពេញទឹកដោះទទេ។ ដុំគីសខ្លះតូចពេកស្រ្តីមិនអាចមានអារម្មណ៍បាន តែដុំសាច់ខ្លះទៀតធំរហូតដល់ច្រើនអ៊ីញ ដែលធ្វើឱ្យអាចប៉ះទៅដឹង។ ជាទូទៅដុំគីសអាចសុដន់តែម្ខាងឬទាំងសងខាងក៏មាន។

បន្ថែមពីលើនេះទៀត ដុំគីសដុដន់ត្រូវបានគេរកឃើញថា វាមាន៣ប្រភេទខុសៗគ្នា៖

·  ដុំគីសធម្មតា៖ ជាដុំគីសដែលផ្ទុកទៅដោយសារធាតុរាងនៅខាងក្នុង ហើយថាមិនវិវត្តជាមហារីកទេ។

·  ដុំគីសកម្រិត២៖ ជាដុំដែលផ្ទុកសារធាតុរាវដូចគ្នា ប៉ុន្តែអាចមានទំហំធំជាងដុំគីសធម្មតា និងមានសភាពរឹង ប៉ុន្តែមិនវិវត្តជាមហារីកទេ។

·  ដុំគីសកម្រិត៣​៖ ជាដុំគីសស្មុគស្មាគគួរឱ្យព្រួយបារម្ភ ដែលដុំគីសប្រភេទនេះវាមានផ្ទុកកោសិកាដែលអាចវិវត្តទៅជាមហារីកសុដន់បាន។

ស្រ្តីដែលមានដុំសាច់ឬដុំគីសសុដន់ បណ្តាលឱ្យស្រ្តីមានរោគសញ្ញាដូចជា៖ មានដុំពករឹងឬទន់នៅបរិវេណសុដន់ មានរូបរាងមូលនិងរលោង មានការឈឺចាប់ជាពិសេសមុនពេលមកវដ្តប្រចាំខែ។ ករណីធ្ងន់ធ្ងរ៖ ប្រសិនជាជាអំឡុងពេលវដ្តរដូវ ស្រ្តីមានដុំពករឹងនៅបរិវេណសុដន់ ហើយមានអាការឈឺចាប់សុដន់ខ្លាំង ស្រ្តីត្រូវតែទៅពិនិត្យ ទៅជួបជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញ ព្រោះសញ្ញាទាំងនេះអាចបញ្ជាក់ថាស្រ្តីកំពុងមានដុំគីសកម្រិត៣។

ទន្ទឹមនឹងនេះដែរ ស្រ្តីដែលប្រឈមមុខខ្លាំងជាមួយការកើតដុំគីសធម្មតាឬដុំគីសកម្រិត៣ គឺច្រើនកើតលើទៅ៖

·  ស្រ្តីវ័យចាប់ពី ៣៥ឆ្នាំ ទៅ ៥០ឆ្នាំឬអាចវ័យក្រោមនេះបន្តិចទៅតាមសុខភាព

·  ស្រ្តីមុនអស់វដ្តរដូវ

·  ស្រ្តីក្រោយវ័យសម្រាលកូន

·  និងស្រ្តីអស់វដ្តរដូវប្រចាំខែ។

គូសបញ្ជាក់ផងដែរថា ជំងឺគីសសុដន់នេះមិនមានវិធីក្នុងការការពារឬបង្ការកុំឱ្យកើតនោះទេ វាអាចកើតបានគ្រប់ពេល ប៉ុន្តែជម្រើសដ៏ល្អបំផុតស្រ្តីគ្រប់រូបត្រូវមានអនាម័យស្អាតត្រង់បរិវេណសុដន់ ប្រសិនមានករណីសង្ស័យឬមានការឈឺចាប់ត្រង់សុដន់ខុសប្រក្រតី ស្រ្តីត្រូវប្រញាប់ទៅជួបពេទ្យជំនាញ ដើម្បីធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យរកមូលហេតុឱ្យបានទាន់ពេលវេលា៕

អត្ថបទដោយ៖ មឿន គន្ធា