អ្នកអាចកើតជំងឺរលាកទ្វារមាសដែលបណ្ដាលមកពីបាក់តេរី ផ្សិត ប៉ារ៉ាស៊ីត ឬសារពាង្គកាយផ្សេងទៀត ឬសារធាតុគីមីនៅក្នុងក្រែម ឬផលិតផលអនាម័យផ្ទាល់ខ្លួន។ ក្នុងករណីខ្លះ ការរលាកទ្វារមាសកើតឡើងដោយសារ ជំងឺឆ្លងតាមការរួមភេទ  ឬ ភាពស្ងួតនៃទ្វារមាស ពីកម្រិតអរម៉ូនអ៊ឹស្ត្រូសែនទាប ។

តើមានកត្តាអ្វីខ្លះដែលអាចធ្វើឱ្យអ្នកកើតជំងឺរលាក់ទ្វារមាស? ជំងឺរលាកទ្វារមាសមានមូលហេតុជាច្រើន អាស្រ័យទៅលើប្រភេទនៃការរលាកទ្វារមាសរបស់អ្នក។ មូលហេតុមួយចំនួនគឺ៖

១. អនាម័យមិនល្អ៖ ស្ត្រីដែលមិនផ្លាស់ប្តូរសម្លៀកបំពាក់ក្រោមញឹកញាប់ ឬពាក់សម្លៀកបំពាក់ដែលសើមរយៈពេលយូរ មានហានិភ័យខ្ពស់ក្នុងការកើតជំងឺនេះ។ ការលាងសម្អាតប្រដាប់ភេទដោយប្រើសាប៊ូឬទឹកដែលមានក្លិនខ្លាំងក៏អាចបំផ្លាញបាក់តេរីល្អ (Lactobacillus) ដែលមានតួនាទីការពារដែរ។

២. ការប្រែប្រួលអ័រមូន៖ អ័រមូនស្ត្រីមានតួនាទីជួយរក្សាសមតុល្យនៃបាក់តេរីល្អក្នុងបន្ទះមនុស្សស្ត្រី។ នៅពេលមានការប្រែប្រួលដូចជា ពេលមានផ្ទៃពោះ ពេលមានរដូវ ពេលអាយុចូលវ័យអស់រដូវ ការប្រើថ្នាំពន្យាកំណើត ភាពសមតុល្យត្រូវបានរំខាន ដូច្នេះអាចនាំឱ្យងាយរលាក។

៣. ការប្រើថ្នាំ និងជំងឺជាប់ពាក់ព័ន្ធ៖ ការប្រើថ្នាំអង់ទីប៊ីយោទិចរយៈពេលយូរធ្វើឱ្យបាក់តេរីល្អត្រូវបំផ្លាញ បណ្តាលឱ្យមេរោគផ្សិត ឬបាក់តេរីអាក្រក់ផ្សេងៗឆ្លងចូលងាយ។

៤. ជំងឺឆ្លងតាមការរួមភេទ៖ ប៉ារ៉ាស៊ីត បាក់តេរី និងមេរោគដែលបណ្តាលឱ្យមានការឆ្លងអាចឆ្លងពីមនុស្សទៅមនុស្សតាមរយៈទំនាក់ទំនងផ្លូវភេទ។ អាស្រ័យលើជំងឺកាមរោគ ការឆ្លងអាចឆ្លងតាមរយៈការរួមភេទតាមទ្វារមាស ការរួមភេទតាមរន្ធគូថ ឬការរួមភេទតាមមាត់ ហើយនាំឱ្យរលាកទ្វារមាស។

៥. បរិស្ថាន និងរដូវកាល៖ នៅក្នុង រដូវភ្លៀង ដែលជាអាកាសធាតុសើម ងាយធ្វើឱ្យសម្លៀកបំពាក់ស្ត្រីសើម ឬស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពកខ្វក់ ។ ទឹកកខ្វក់ និងមិនអនាម័យក៏ជាមូលហេតុធ្វើឱ្យស្ត្រីងាយកើតជំងឺនេះបានដែរ។

ដើម្បីកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃការកើតរោគរលាកទ្វារមាស មានរឿងមួយចំនួនដែលអ្នកអាចធ្វើបាន៖

·         ជៀសវាងការប្រើសាប៊ូ ឬផលិតផលដែលមានក្លិនខ្លាំងទៅលាងលើប្រដាប់ភេទ

·         ជៀសវាងការស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ដែលសើម ឬសម្លៀកបំពាក់ហាត់ប្រាណដែលបែកញើសខ្លាំង ជាពិសេសឈុតក្នុង

·         ត្រូវការពារពេលមានទំនាក់ទំនងផ្លូវភេទ និងជៀសវាងការប្តូរដៃគូញឹកញាប់

·         គ្រប់គ្រងជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងថែរក្សាសុខភាពទូទៅឱ្យបានល្អ

·         ពេលមានរោគសញ្ញាមិនធម្មតា គួរទៅពិនិត្យជាមួយគ្រូពេទ្យភ្លាម ដើម្បីទទួលបានការព្យាបាលដែលត្រឹមត្រូវ។ ជៀសវាងការប្រើថ្នាំដែលគ្មានប្រភពច្បាស់លាស់៕ សារួ